Reżyser tworzy kino współczesne, ale bardzo inne i bardzo charakterystyczne. Wykreował w pewnym sensie swój odmienny styl nie tylko w ujęciu kamery, ale także treści czy przekazie. Choc mówi się o upadku kultury europejskiej, ten film zdecydowanie temu zaprzecza. Tu twórca filmu nie myśli o dotarciu do odbiorcy, ale raczej staje z boku i patrzy na społeczeństwo, patrzy na ludzi i przedstawia to w swoim niecodziennym kinie. Gratulacje. Jednym z niewielu minusów tego filmu jest zbyt duże podobieństwo do wcześniejszego filmu tego reżysera "Pieśni z drugiego piętra". Te bez wątpienia jednak wygrywają z tym filmem pod względem głębi. Ten film bywał bardziej schematyczny i czuc było odgrzewanie tematu.
Pieśni z drugiego pietra nie oglądałam,ale jeśli jest podobny do tego filmu-to z przyjemnościa obejrzę.
Fajne kino o samotności, o zagubieniu człowieka we współczesnym świecie. Poezja. No i ta scenografia - obłędna wręcz.
Zgodzę się w pełni z tobą. To w jakim stylu autor przedstawił szarość ludzkiego życia, nasze marzenia, problemy, smutki i radości wyszły mu świetnie. Surrealistyczna scenografia - rewelacyjna. Ten słodko-gorzki klimat filmu bardzo mi przypadl do gustu. Jest z jednej strony realistyczny, bardzo życiowy do bólu z drugiej strony trochę magiczny i fantastyczny momentami. Oglądałem "Pieśni z drugie piętra". Wszystko zrobione w podobnej konwencji ale jak dla mnie to "Do Ciebie człowieku" jest znacznie lepsze i po prostu bardziej przemawia dla mnie. Szkoda że reżyser w szerszym spektrum mało znany choć dla miłośnika kultury i dobrego kina nic powinno być obce i trudne do znalezienia. Masy niech wiedzą co tracą :)