Hmm, polemizowałbym trochę na temat wyobraźni jako ograniczenia, bo wszak wyobraźnia jest nieograniczona :) Ale ogólnie się zgadzam. Ja jednak uważam film za najważniejszą ze sztuk (kto by pomyślał, że Lenina będziemy cytować? ;)) z innego powodu, mianowicie: jest ona w formie przekazu najbardziej naturalna, najbardziej zbliżona do podstawowego medium człowieka, którym jest drugi człowiek. Literatura to litery - ciąg abstrakcyjnych znaków graficznych, muzyka to jedynie dźwięki, malarstwo czy rzeźba są pozbawione ruchu... Teatr oczywiście jest żywy i ludzki, ale tam pozostaje problem dystansu od widza. Kino natomiast jest (no, może być) obrazem żywego człowieka, będącego na wyciągnięcie ręki od widza. Żadna inna dziedzina sztuki, jak na razie, nie zbliżyła się tak bardzo do naturalnego, wrodzonego sposobu ludzkiej percepcji jak kino...

Co do tego filmu, to powiem krótko: obejrzyj "Pieśni z drugiego piętra" - one są arcydziełem, przemyślanym i dopracowanym pod każdym względem. Na ich tle "Gołąb" niestety nieco trąci... A Złotego Lwa powinien był otrzymać "Birdman" (całkowicie w Wenecji olany, skandal) lub "Scena ciszy".